علی‌اکبر صهبای بروجنی اصفهانیعلیاکبر صهبای بروجنی اصفهانی، از شعرای قرن چهاردهم هجری در اصفهان بوده است. ۱ - معرفی اجمالیعلیاکبر بروجنی متخلّص به «صهبا» فرزند محمّدجواد، از شعرای قرن چهاردهم هجری در اصفهان بوده است. وی در سال ۱۲۷۷ش (برابر با ۱۳۱۷ق) متولّد شده و در مکاتب قدیم، اندکی تحصیل کرده و پس از وفات پدر ناگزیر به ترک تحصیل شده به کسب و کار مشغول گشت. در حدود دو سه هزار بیت شعر از قصیده و غزل سروده است. ابیات زیر از اشعار اوست: "هر دم که یاد از آن مه فرخنده پی کنم ••• دیوانه وار نالم و افغان چو نی کنم" "در این امید می‌گذرد روزگار من ••• شاید شبی نظر به رخ خوب وی کنم". [۱]
مهدوی، سیدمصلح‌الدین، تذکره شعرای معاصر اصفهان، ص۳۱۸.
[۲]
عریضی، حسین، نامه سخنوران سپاهان، ص۱۵۹.
۲ - پانویس
۳ - منبعمهدوی، سیدمصلح‌الدین، اعلام اصفهان، ج۴، ص۶۳۰. رده‌های این صفحه : شعرای اصفهان قرن 14 (قمری)
|